Bukoba

Zoveel kroegen als er zijn in Ukerewe, zoveel kerken zijn er in Bukoba. En de kroegen zijn er ook.... Er is een mooie kathedraal in Bukoba. Een heel opvallend modern gebouw in het centrum van het stadje. Echt een toeristische attractie. Helaas kan ik die niet bezoeken, want de kerk wordt gerenoveerd. De renovatie duurt inmiddels al 12 jaar. Op straat kom ik een man tegen die beweert dat hij wel een bezoek kan regelen voor me. Het kent nl. iemand. Samen lopen we van het ene gebouw naar het andere en ontmoeten achtereenvolgens een bewaker, een non, het hoofd van de bijbehorende school en uiteidelijk in de pastorie de pastor. De pastor is in gesprek met een stel. Wat ik kan opmaken uit de conversatie is dat de pastoor sexuele voorlichting aan het geven is. Volgens mij gaat het over geboorte beperking. Ze mogen 5 dagen geen sex hebben, maar dat is een probleem, want de man gaat op reis voor dat die 5 dagen om zijn, dus ja... De man en vrouw kijken af en toe lacherig mijn kant op en de pastor blijft bloed serieus, dus het moet wel zoiets zijn.
Het was leuk om daar 10 minuten te zitten, maar toegang tot de kathedraal heeft het me niet verschaft. Ik geef de behulpzame man toch maar 1000 shilling voor zijn moeite.

Later die dag wordt ik aangesproken door een andere meneer. Hij vertelt dat zijn vrouw een paar dagen geleden is bevallen van een tweeling. Twee meisjes, een een-eiige tweeling. Ze hadden al een jongetje en nu dus 3 kinderen. De beide baby's maken het goed en moeder en kinderen zijn nog in het ziekenhuis. Ik vraag of hij nu op bezoek gaat. Nee, dat kan nog niet, want het bezoek uur is om 1 uur en dan gaat hij. Ik vraag of ik mee mag en stel voor elkaar bij de ingang van het ziekenhuis te ontmoeten. Hij stemt in en vraagt of ik geld heb om te helpen. Ik zeg dat ik wel wil helpen maar dan in het ziekenhuis als ik de baby's zie. Vervolgens vertrekt hij.

Klokslag 1 uur ben ik bij het ziekenhuis. Er staan heel veel mensen te wachten om naar binnen te gaan voor het bezoekuur. Ik sluit me aan in de rij. De vader is er niet en ik geneer me een beetje. Toch loop ik naar binnen en knoop een gesprek aan met andere bezoekers. (Wat heerlijk toch dat ik de taal spreek.) Een paar vrouwen zeggen me mee te lopen en op zoek te gaan naar de vrouw met de tweeling. Ik kom op een zaal met 8 vrouwen en 10 baby's. Een van de 2 vrouwen (een jong meisje nog) heeft inderdaad 2 meisjes en heeft thuis ook een jongetje. Dit moet dus de moeder zijn die ik zoek.
Ik raak met haar in gesprek en vraag eerst naar de kinderen en vervolgens naar de vader. Zoals zij haar man omschrijft, dat kan nooit de man zijn die ik op straat ben tegengekomen. Ook was hij niet van plan om die dag langs te komen in het ziekenhuis, want hij is aan het werk.
Wat mensen niet verzinnen om geld van een Mzungu los te peuteren....
Ik ben blij dat ik de man niets gegeven heb en geeft de vrouw 5.000 shilling, waar ze heel blij mee is. Eigenlijk had de man ook wel een fooitje verdiend, want hij heeft me wel het idee gegeven naar het ziekenhuis te gaan.
Het is een mooi ziekenhuis. Heel schoon en het ziet er goed georganiseerd uit. Stukken beter dan in Zanzibar. Met dank aan de missionarissen waarschijnlijk.