Speke Bay Lodge

Na een lange rit word ik door de bus chauffeur keurig afgezet bij de oprit naar Speke Bay Lodge (www.spekebay.com). Een prachtige lodge aan het Victoria meer, vlak bij Serengeti National Park. In de lodge word ik hartelijk ontvangen, door zowel het personeel als Melanie. Melanie had ik nog niet eerder ontmoet, maar we hebben een keer telefonisch met elkaar gesproken en het voelt alsof we elkaar al lang kennen. Heel vertrouwd.
Ik heb de eerste 2 nachten een tent.



Je denkt kamperen, maar de tent is ingericht met 2 comfortabele bedden. Dat gaat wel lukken dus. 's Avonds krijg ik de lekkerste vis ooit op mijn bord. Tilapia uit het meer, heel lekker klaargemaakt en feestelijk op het bord gepresenteerd.

's Nachts moet ik zoals gewoonlijk er even uit voor toilet bezoek. Dat is wel even wennen. Je zit toch midden in de natuur en hoewel me verzekerd is dat het veilig is, heb ik toch het gevoel dat er elk moment een leeuw of een ander dier te voorschijn kan springen.
Ik heb de dagen in Speke Bay benut om lekker te luieren en veel gelezen. Melanie had het boek "Het diner" van Herman Koch staan. Heerlijk boek om even snel uit te lezen.

De 2e dag ben ik meegeweest met een groepje op de mountain bike.



Ik dacht gezellig een stukje fietsen, maar dat viel in het begin een beetje tegen. Het ging erg snel en mijn conditie is niet meer wat het geweest is vrees ik. Gelukkig was ik niet de enige die wat achter bleef.
Het was wel een hele mooie tocht. Helemaal terug in het echte Afrika, bijna zoals ik dat lang geleden ook gezien heb. Jammer dat ik geen foto's kan plaatsen nu, want wel enkele mooie plaatjes kunnen schieten.

Helaas kwamen we in de dorpjes ook heel veel dronken mannen tegen. De katoen oogst is net binnen gehaald en verkocht. Veel mannen zetten helaas de opbrengst direct om in drank. Volgens Jan, de partner van Melanie die met ons mee was op de fiets, duurt dit een paar weken en dan is het geld op.
De omstandigheden waarin de mensen leven is heel slecht. Water is alleen voorradig uit een vieze poel en hier en daar een waterput. De hoeveelheid kinderen is zorgwekkend. Vier tot zes kinderen in een gezin is heel normaal. De scholen puilen uit en er worden veel nieuwe scholen gebouwd, maar werk is er niet. Ook al zouden de kinderen een goede opleiding krijgen, waar moeten ze werken?

De derde en laatste dag in Speke Bay Lodge krijg ik een bungalow toegewezen. Prachtig. De tent was prima, maar dit is perfect! En ook mooi op tijd, want die ochtend wordt het ineens heel slecht weer. Wind, regen, kou, alles wat we normaal in Nederland in de herfst hebben. Ik lig heerlijk op mijn bed in mijn luxe kamer met uitzicht op het Victoria meer mijn boek te lezen.