Ik heb hier een zogenaamde "luxe tent". Dit is een tent met een bed erin en aan de achterkant, half buiten een badkamer. De tent is zo neergezet dat je elk zuchtje wind voelt en zo min mogelijk zon krijgt. Leuk als het buiten 30 graden is zoals op Zanzibar, maar een stuk minder leuk als het 15 tot 20 graden is. Het is hier verschrikkelijk koud 's avonds, 's nachts en 's morgens door de harde wind. En dat midden in de zomer. Ik moet er niet aan denken hier in de winter te zijn.
Mensen komen hier om te wandelen. Dat heb ik dan ook maar gedaan, want iets anders is er niet te doen. Uit het aanbod van de lodge heb ik een tocht gekozen die me wel leuk leek. Ruim 2 uur naar beneden wandelen en nog 3 kwartier doorlopen tot aan het dorp, dan 15 minuten met de auto naar rijstvelden gebracht worden, een uur langs de rijstvelden lopen om bij een meer uit te komen en dan met de auto in 2 uur naar huis.
Nou, dat viel even vies tegen. I.p.v. 2 uur naar beneden wandelen was het 4 uur steil naar beneden klauteren. De eerste 2 uur waren geen probleem, maar toen begonnen de problemen. M'n tenen kwamen door de druk naar beneden bekneld te zitten in m'n schoenen. Na nog eens een half uur gaven m'n bovenbenen het ook op. De laatste anderhalf uur ben ik, begeleid door de gids, achterste voren de berg afgelopen. Het stuk recht vooruit lopen, dat ging wel.
Als beloning was er een heel leuk winkeltje waar ze koude cocacola hadden en heel veel leuke kindertjes die allemaal op de foto wilden.
Hierna de autorit en i.p.v. een kwartier was dat ruim een half uur. Ik was met 2 Duitse vrouwen die wel op een normale manier de berg afgekomen waren, maar die het inmiddels ook wel gehad hadden, dus het langs de rijstvelden lopen is er niet meer van gekomen. Heel jammer, want dit was net hetgene waarom ik deze tocht uitgekozen had. We hebben de rijstvelden vanuit de auto kunnen zien met een fotostop onderweg. Heel mooi, net of je op Bali bent.
Vervolgens zijn we naar het meer gereden. Het meer was erg mooi gelegen tussen de bergen en, in tegenstelling tot mijn verblijfplaats op de berg, een heerlijk temperatuurtje hier.
Inmiddels was het al tegen vijven en toen zijn we met de auto terug gereden. Dat bleek een rit te zijn van 3 uur. Kwamen we in het donker, in de kou en de regen om 8 uur 's avonds weer aan in de lodge. Ik had het helemaal gehad die dag. Nog wel even wat gegeten en toen direct naar bed, maar het stormde weer die nacht, dus erg onrustig geslapen in de tent.
Zoals ik al verwacht had kon ik de volgende ochtend bijna niet meer op of om van de spierpijn.
Gelukkig kwam deze ochtend de zon vroeg door de mist heen (9 uur) en heb ik de ochtend lekker in het zonnetje een boekje zitten lezen.
's Middags nog even met m'n stijve benen een wandelingetje gedaan naar het dorp beneden. Een typisch Tanzaniaans dorp, alsof het tropenmuseum het heeft ontworpen. Het dorp Mambo heeft ca. 5000 inwoners, waarvan ca. 2000 kinderen onder 14 jaar. Heel veel Mzungu, mzungu, picha, picha als je daar loopt. Na een half uurtje heb je dat dan wel weer gezien. 's Avonds in het kamp weer de gebruikelijke kou en wind, maar dit keer geen regen gelukkig. Maar weer vroeg naar het bed met 4 dekens. Ik vind het helemaal niet erg dat ik de volgende dag weer vertrek. Sterker, een dag langer had ik het niet uitgehouden denk ik.
Het grootste probleem waar ik nu mee zit is dat ik nog steeds heel veel spierpijn heb en moeilijk loop. De geplande wandeling vanuit Lushoto naar Irente Farm kan ik nu wel uit m'n hoofd zetten. Gelukkig bied een taxi uitkomst en laat ik me er heen rijden voor dezelfde prijs dat de gids tijdens het lopen me zou kosten.
No comments:
Post a Comment